Weer een sunny Day,

Opstaan met palmen en de zee, wie wil dat niet.?! Het weertje was heerlijk dus op naar het ontbijt. Het was heerlijk en uitgebreid met uitzicht op de oceaan. Dit vroeg om een nazakkertje aan het zwembad. Ik moet zeggen een moment om niet gauw te vergeten…wat een natuur om ons heen en wat een rust. Natuurlijk wilden we ook een reserve bezoeken…we zijn hier uiteindelijk niet om uit te rusten dus na het inpakken van de rugzak…op naar inkwenkwezi nationaal park. Na een bezoek aan de local spar, voorbereidend op de lange tocht van morgen, en met behulp van een aardige andere local kwamen we na 2 kilo’s (!?) Aan bij het nationaal park. De ingang was oud en de kiosk al lang geleden begraven dus dit bezorgde bij het vriendje zweet tussen de billen….we gaan natuurlijk niet zonder kaart, gegevens etc. Naar binnen zeker niet als we niet eens entree hoeven te betalen….na een wandeling naar nog een andere local en een foto te hebben gemaakt van alle telefoonnummers igv nood(!!?) betraden we eindelijk het park…..zucht….Na 3 minuten bleek de echte entree 100 meter verderop te zitten en was er pas om half 2 een georganiseerde gamedrive.. Een beetje een tegenvaller…we wilden deze op eigen gelegenheid doen…desalniettemin besloten we dit sowieso te doen. De zon bleef schijnen dus terug naar het luxe resort waar we ons snel ontleden van onze game drive outfit….(we zullen jullie deze details besparen)….Na een paar uurtjes genoten te hebben van de zon….eindelijk op weg naar inkwenkwezi nationaal park.

Even een korte reactie vsn het vriendje nu; wie gaat er nu een park binnen zonder kaart of zonder uitleg van een local in the middle of nowhere en zonder geweer op zoek naar the big 5?? Ik ken er maar 1 …. ????

Back tot business, eerst kennis maken met lorre de papagaai die ook nog gevaarlijk blijkt te zijn gingen we met gids William, volgens mij een Ier aan zijn accent te horen, het park in. William had al 4 jaar ervaring maar zeker in het besturen van de truck. Want de weg was ondoorgrondelijk, smal en ruig. Als je hier geen nekhernia oploopt dan weet ik het niet meer. Met ons was een stel on board , natuurlijk uit Nederland, broer en zus. Na een half uur nog geen enimol te zien gaf William wat uit leg over een kaktus die in de winkel 750rand kost, over het kruid salie en over een soort worm die nest maakt in de bomen. Leuk allemaal maar we werden niet beetje zenuwachtig door de 1400 rand die we betaald hebben. Maar William wist ons te brengen bij onze eerste 4 giraffen, helemaal Top! Wat een nekken. Krijg meelij met de giraffen in blijdorp… daarna kwamen de dieren uit hun schulp… zoals impala’s, hartebeesten , ostrich oftewel struisvogels, en nog een paar beesten. Wist u dat de mannetjes ostrich erg gevaarlijk is als hij van die rode kuiten heeft…. Er worden gecontroleerd gebieden verbrand om nieuw gras te laten groeien anders hebben de dieren te weinig eten.

Als kers op de taart gingen we naar een gebied van 1200 hectare om de leeuwen te spotten. Een groot gebied waar ze hun eigen stukje reservaat hebben. Hier zitten voornamelijk witte leeuwen omdat zij niet kunnen jagen omdat ze te veel opvallen. Zitten die beesten gewoon voor de deur te luieren, wat een leven …. William zette de truck ongeveer 3,5 meter van de leeuwen vandaan en vertelde een verhaal over na jochie in de truck die werd aangevallen omdat ie ging huilen. Ach geen probleem natuurlijk ???? maar wat een geweldige beesten zeg!

Tot zo ver dieren manieren ……

Hakuna matata voor Leyah !

Trug op het nest even een wijntje en de ervaringen gedeeld met onze vriendelijke bediende, later weer genoten van een heerlijk diner, de verjaardag van Ken (72) gevierd en morgen de foto’s want ’t is veel te laat geworden. Morgen vroeg dag voor de rit naar Underberg in de Drakensberg.